Feiticeira

Feiticeira

De que nuite tardega
Ó de que brebe manhana
Beniste tu, feiticeira
De Nubes zlumbrada

De que suonho feito mar
Ó de que mar nun sonhado
Beniste tu, feiticeira
Acunchegar al miu lado

De que fuogo renacido
Ó de que lume apagado
Beniste tu, feiticeira
Segrediar-me al oubido

De que fuontes de que augas
De que suolo de que hourizonte
De que niebes de que fraugas
De que sedes de que montes
De que norte de que lida
De que zerto de muorte
Beniste tu feiticeira
Ancharcar-me de bida.

[Feiticeira, Luís Represas]

Pertués:

De que noite demorada
Ou de que breve manhã
Vieste tu, feiticeira
De nuvens deslumbrada

De que sonho feito mar
Ou de que mar não sonhado
Vieste tu, feiticeira
Aninhar-te ao meu lado

De que fogo renascido
Ou de que lume apagado
Vieste tu, feiticeira
Segredar-me ao ouvido

De que fontes de que águas
De que chão de que horizonte
De que neves de que fráguas
De que sedes de que montes
De que norte de que lida
De que deserto de morte
Vieste tu feiticeira
Inundar-me de vida.



Este testo stá screbido cun l- an ampeço de palabra, a la moda de l Mirandés de Sendin, cunsante la 1ª Adenda a la Cumbençon Ourtográfica de la Lhéngua Mirandesa.